Er ekki alltílalgi???

Er fólk gjörsamlega að tapa sér? Er ekki lengur til eitthvað sem heitir náungakærleikur? Er ekki lengur hægt að ræða málin við mann og annan án þess að allt fari í bál og brand? Er fólk svo upptekið að sjálfu sér að allt annað gleymist? Jah, maður spyr sig...

Ég get alveg sagt ykkur það að miðað við viðbrögð fólks hvert við öðru þá þori ég varla að segja mitt nema við mína nánustu, kannski í gegnum síma en þá má viðkomandi líka ekki vita hvar ég á heima

Ég held að fólk ætti að hætta þessu stressi og þessari geðveiki í lífsgæðakapphlaupinu og hlúa frekar að sjálfu sér og sínum nánust... Þá væri kannski eitthvað eftir til að gefa af sér til ókunnugra

Skapstyggir ökumenn grípa til ýmissa ráða